Το αγριμόνιο, γνωστό και ως φωνόχορτο, είναι ένα από τα πολλά αυτοφυή βοτανα της ελληνικής υπαίθρου. Από το όνομα καταλαβαίνουμε, πως μέσα στις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες, το αγριμόνιο φημίζεται για την αποτελεσματικότητα του σε παθήσεις του άνω αναπνευστικού συστήματος και του λαιμού.
Το επιλόβιο, όπως αναφέρουμε στον τρόπο συλλογής, δεν ανήκε στα ευρέως διαδεδομένα βοτανα μέχρι να αναγνωριστεί η ευεργετική δράση του για την αντιμετώπιση προβλημάτων του προστάτη. Από πολλούς καταναλωνόταν ως προσθήκη σε σαλάτες, ενώ είναι ένα βότανο εξαιρετικά διαδεδομένο στην ελληνική ύπαιθρο.
Το πεύκο, αν και δεν είναι βότανο, έχει τόσες θεραπευτικές εφαρμογές που μπορεί να συγκριθεί και να ξεπεράσει πολλά! Συμβάλει σημαντικά το γεγονός ότι χρήσιμα μέρη είναι όλα, από τη ρητίνη, τις βελόνες, το κουκουνάρι, μέχρι την πίσσα του πεύκου, ενώ η δράση του είναι ισχυρή τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο.
Η βασική δράση της Αλθαίας ή δενδρομολόχας, είναι η μαλακτική ιδιότητα της. Το πλέον θεραπευτικό μέρος του βοτάνου αυτού είναι η ρίζα του, με κυρίως χρήση σε πεπτικά προβλήματα και στομαχικές διαταραχές, όπως φλεγμονές του πεπτικού σωλήνα, γαστρίτιδα, οισοφαγίτιδα, φλεγμονές του λεπτού εντέρου, κολίτιδα και έλκη.
"Η τροφή, να είναι το φάρμακο σου και το φάρμακό σου, να είναι η τροφή σου."
