Ανάμεσα στα βότανα των οποίων οι ευεργετικές ιδιότητες αναγνωρίστηκαν από την αρχαιότητα, είναι και ο αλάδανος, ο οποίος βρίσκεται σε μεγάλη ποικιλία ειδών στην ελληνική ύπαιθρο, με πιο δυνατό τον κρητικό. Δεν είναι τυχαία ένα μοναδικό βότανο, καθώς οι θεραπευτικές ιδιότητες που το χαρακτηρίζουν, είναι πλέον και επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Το ιπποφαές ανήκει πλέον στα βοτανα και φυτά τα οποία θεωρούνται υπερτροφές παγκοσμίως. Λογικό βέβαια είναι, καθώς η περιεκτικότητα του σε βιταμίνες, οργανικά οξέα, μεταλλικά στοιχεία, αιθέριο έλαιο και φλαβονοειδή ξεπερνά τις προσδοκίες που έχουμε από ένα βότανο.
Ο κουρκουμάς, θεωρείτε ότι ανήκει στα μπαχαρικά και στα βότανα, χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική ως μυρωδικό, διαθέτει ιδιότητες ευεργετικές για τον ανθρώπινο οργανισμό με κυριότερο ευεργετικό παράγοντα την κουρκουμίνη.
Το τζίνσενγκ εδώ και αιώνες θεωρείται πανάκεια, κυρίως στην Ανατολή από όπου και έγινε γνωστό για τις ευεργετικές του ιδιότητες. Στη σύγχρονη εποχή οι θεραπευτικές ιδιότητες που προσδίδονται στο βότανο αυτό, είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Το τίλιο, γνωστό κι ως φλαμουριά και φιλύρα, είναι ένα από τα βότανα που θα το συναντήσουμε με πολλές λατινικές ονομασίες, αλλά με τις ίδιες ή παρόμοιες ευεργετικές ιδιότητες. Ιδιαίτερα γνωστές είναι οι ποικιλίες, Tilia cordata, Tilia parvifolia και Tilia platyphyllos.
“Η τροφή, να είναι το φάρμακο σου και το φάρμακό σου, να είναι η τροφή σου.”
